بمناسبت شب رحلت جانگداز عقیله بنی هاشم زینب کبری (س) در مسجد جامع گرمه با حضور مداحان و روحانیت معزز و شیفتگان آن حضرت مراسم سوگواری و عزاداری برگزار گردید . در این مراسم مداحان شهرستان نوحه سرایی نموده و در پایان نیز عزاداران بی بی زینب (س) از سخنرانی حجه الاسلام ابراهیمی امام خماعت شهر که در مدح و منقبت بانوی صبر و شکیبایی ایراد فرمودند استفاده نمودند.
کربلا خواهی اگر از زینب کبری بخواه چون کلید کربلا در اختیار زینب است
کسانی که با عالم غیب ارتباط برقرار می کنند و اصطلاحا به سمت و سوی خدای متعال پل می زنند, طبعا از اخبار غیبی هم خبر دارند.
اخباری که از دید ما غایب است و ما نمی توانیم آن را ببینیم. ماجرای آن دقیقا مانند کسی است که از تلسکوپ استفاده می کند. شما با چشم غیر مسلح نمی توانید کهکشانها و بسیاری از سیارات را ببینید.
ولی وقت از ابزاری به نام تلسکوپ استفاده کنید می توانید سیاراتی را ببینید که خیلی ها نمی بینند. چون شما چیزی دارید که خیلی ها ندارند.
داستان اولیای خدا هم از همین قرار است. آنها با خدای متعال معامله می کنند. تقوا پیشه می کنند و در عوض خدای متعال هم به آنها ابزاری می دهد که به خیلی ها نداده است. می توانند چیزهایی ببینند که خیلی ها نمی بینند.
در این نوشتار به برخی ازاین نمونه ها اشاره می کنیم.
ادامه مطلب
سال‌های سال است که بشر برای پرواز به آسمان‌ها و مشاهده اسرار و عجایب آفرینش در انتظار است، تا برای لحظه ای هم شده به درون آسمان‌ها نفوذ کند و نظاره گر زیبایی‌های آن باشد، اما هنوز آنچنان که باید و شاید به مقصود و هدف خود دست پیدا نکرده است.
هرچند تاکنون میلیاردها دلار برای سفر به آسمان‌ها و کرات دیگر هزینه کرده است، اما با این حال جز برای ساعاتی نتوانسته است در آسمان‌ها و جایی به غیر از زمین دوام بیاورد و دوباره به زمین باز گشته است و دوباره زمینی شده است.
خداوند متعال در سوره الرحمن به این حقیقت اشاره کرده است که شما نمی‌توانید بدون داشتن سلطه علمی و صنعتی به آسمان‌ها نفوذ کنید :
یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلاَّ به سلطان: ای گروه جنّیان و انسیان، اگر می‌توانید از کرانه‌های آسمان‌ها و زمین به بیرون رخنه کنید، پس رخنه کنید.[ولی] جز با [به دست آوردن] تسلّطی رخنه نمی‌کنید.(الرحمن: 33)
ادامه مطلب
امام جواد علیه السلام در دهم ماه رجب سال یکصد و نود پنج هجری قمری در مدینه دیده به جهان باز گشود.[1] هفت ساله بود که مأمون پدر بزرگوارش امام رضا علیه السلام را به خراسان فرا خواند.[2]
هفت سال و چند ماه داشت که شاهد شهادت امام رضا علیه السلام شد[3] و پس از او صاحب منصب امامت شد.
مأمون براساس همان سیاست که امام رضا علیه السلام را به خراسان منتقل کرد ، دخترش زینب، معروف به ام فضل را نیز به عقد امام جواد علیه السلام درآورد و این در حالی بود که امام نه سال و چند ماه داشت.[4]
امام جواد علیه السلام هفده سال امامت کرد[5] و در نهایت در سال دویست و بیست در حالی که تنها بیست و پنج سال از عمر شریفش سپری شده بود به شهادت نائل آمد.[6] پیکر شریفش را در بغداد کنار قبر جد بزرگوارش امام کاظم علیه السلام به خاک سپردند.[7]
ادامه مطلب
